Newsletter

Spółka z o.o. powstała w wyniku przekształcenia ze spółki komandytowej może korzystać z 9% stawki podatku CIT w razie spełnienia kryterium małego podatnika interpretacja zmieniająca Szefa KAS z dnia 3 lutego 2024 r., sygn. DOP4.8221.60.2023.CPXJ.

Szef KAS wskazał, że spółka z o.o., która powstała w wyniku przekształcenia ze spółki komandytowej, może korzystać z 9% stawki podatku CIT, pod warunkiem spełniania kryterium małego podatnika.

Spółka komandytowa w oparciu o art. 551 § 1 k.s.h. zamierza przekształcić się w spółkę z o.o. Powzięła ona wątpliwości, co do możliwości skorzystania z 9% stawki podatku CIT przez spółkę z o.o. powstałą w wyniku przekształcenia. We wniosku o interpretację wskazano, że zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy CIT z obniżonej stawki podatku nie może skorzystać podatnik, który został utworzony w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, w roku rozpoczęcia działalności oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, jednakże z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę. Tym samym przekształcenie spółki komandytowej w spółkę z o.o. nie pozbawia podatnika prawa do skorzystania z obniżonej 9% stawki podatku CIT.

Ze stanowiskiem tym zgodził się Dyrektor KIS. Wskazał, że spółkę z o.o. powstałą w wyniku przekształcenia uznać należy za podmiot rozpoczynający działalność (w roku przekształcenia) i nie dotyczy jej warunek posiadania statusu małego podatnika, zgodnie z art. 19 ust. 1e ustawy CIT.

Jednak Szef KAS uchylił interpretację Dyrektora KIS. Zaznaczył, że spółka z o.o. powstała w wyniku przekształcenia nie powinna być traktowana jako podatnik rozpoczynający działalność, a tym samym obowiązują ją limity przychodów wskazane w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, zarówno za roku, w którym nastąpiło przekształcenie, jak i za rok poprzedni.

Treść przelewu bankowego zastępuje oświadczenie o wyborze formy opodatkowania wyrok NSA z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. akt II FSK 710/21.

NSA stwierdził, że wskazanie przez podatnika w opisie przelewu bankowego kierowanego do urzędu skarbowego jako tytułu przelewu „zaliczka na podatek liniowy” jest wystarczające do uznania, że podatnik złożył skuteczne oświadczenie o wyborze takiej formy opodatkowania.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy PIT, podatnik może wybrać sposób opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 30c ustawy PIT (tzw. podatek liniowy). W tym celu obowiązany jest do złożenia – właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego – pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

W stanie faktycznym sprawy, podatnik w tytule przelewu bankowego do urzędu skarbowego wyraźnie wskazał, że jest to wpłata zaliczki na PIT-36L, tj. na podatek liniowy. W jego ocenie, tak opisana i w terminie zapłacona na konto urzędu skarbowego zaliczka na podatek, stanowi skuteczne złożenie oświadczenia o wyborze formy opodatkowania zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy PIT.

Ze stanowiskiem tym nie zgodził się dyrektor KIS oraz WSA w Szczecinie. Oba organy wskazały, że sam przelew zaliczki na podatek liniowy do urzędu skarbowego nie zastępuje konieczności terminowego złożenia pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

NSA przyznał rację podatnikowi. Podzielił jego argumentację, iż oświadczenie woli wyrażone w opisie przelewu bankowego spełnia przesłanki oświadczenia z art. 9a ust. 2 ustawy PIT, ponieważ ma formę pisemną, skierowane zostało w ustawowym terminie do organu podatkowego przez oznaczonego podatnika oraz zawiera wyraźną wolę wpłaty zaliczki na podatek liniowy, co jest jednoznaczne z wyborem tej formy opodatkowania.

Ulga na działalność badawczo-rozwojową obejmuje wynagrodzenie za okres usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy (np. z powodu urlopu) interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. sygn. DD8.8203.1.2021.

Zgodnie z wydaną interpretacją ogólną Ministra Finansów, do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy PIT i art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, należą również należności z tytułu usprawiedliwionej nieobecności pracownika, do których poniesienia pracodawca jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów, w tym wynagrodzenie za czas urlopu oraz choroby.

W ocenie Ministra Finansów, do katalogu przychodów z art. 12 ust. 1 ustawy PIT należą także przychody pracownika związane z jego usprawiedliwioną nieobecnością w pracy, tj. wynagrodzenia za czas urlopu oraz choroby. Tym samym stanowią one elementy składowe wynagrodzenia pracownika i powinny być zaliczone do składników kosztu wynagrodzenia kwalifikowanego do ulgi badawczo-rozwojowej, w części określonej ustawowo.

Jak wynika z przepisów podatkowych, za koszty kwalifikowane tej ulgi uznawane są wynagrodzenia poniesione w danym miesiącu (oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Interpretacja zwrotu „ogólny czas pracy” nie jest jednolita. Zgodnie z prezentowanym stanowiskiem organów podatkowych, w tym dyrektora KIS (m.in. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 27 lipca 2022 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.296.2022.2.IM) za „ogólny czas pracy” uznać należy wyłącznie czas faktycznie przepracowany. Odmienne stanowisko w tej sprawie zajmowały sądy administracyjne, opowiadając się za poglądem prawnym zaprezentowanym w przedmiotowej interpretacji ogólnej.

Zastosowanie przez wystawcę faktury VAT zawyżonej stawki podatku nie pozbawia nabywcy prawa do odliczenia podatku naliczonego interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 8 lutego 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.556.2023.2.KK.

Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT i VAT UE planuje nawiązać współpracę z polskimi przewoźnikami dla potrzeb transportu międzynarodowego towarów z Federacji Rosyjskiej do Polski oraz z Norwegii do Polski. Nabywane usługi będą przez nią wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka będzie otrzymywała od przewoźników faktury VAT za wykonane usługi transportu międzynarodowego. W związku z powyższym spółka wystąpiła z wnioskiem o indywidualną interpretację, czy w przypadku otrzymania od kontrahenta faktury VAT ze stawką 23%, pomimo spełnienia warunków do zastosowania stawki 0% (jak usługi transportu międzynarodowego), będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia VAT z tych faktur. W jej ocenie, taka możliwość istnieje.

Ze stanowiskiem tym zgodził się Dyrektor KIS. Wskazał, że aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, muszą zostać spełnione warunki wynikające z art. 86 ustawy VAT oraz nie mogą zaistnieć przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy VAT. Natomiast zastosowanie błędnej (zawyżonej) stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia nabywcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to żadnej z negatywnych przesłanek, uniemożliwiających odliczenie tego podatku, wymienionych w art. 88 ustawy VAT.

Fundacja rodzinna nie podlega klauzuli przeciw unikaniu opodatkowania opinia zabezpieczająca Szefa KAS z dnia 21 grudnia 2023 r., sygn. DKP3.8082.5.2023.

Zgodnie z opinią zabezpieczającą Szefa KAS, utworzenie fundacji rodzinnej, wniesienie do niej mienia, prowadzenie przez nią działalności gospodarczej oraz otrzymanie przez beneficjentów świadczeń nie podlega klauzuli przeciw unikaniu opodatkowania (z art. 119a § 1 OrdPod), pomimo wystąpienia korzyści podatkowej.

Z wnioskiem o wydanie opinii zabezpieczającej wystąpili przyszli fundatorzy (rodzice pozostający w związku małżeńskim), którzy planują założenie fundacji rodzinnej. Poza fundatorami beneficjentami fundacji mają być także ich dzieci oraz zstępni tych dzieci. Fundacja rodzinna ma gromadzić mienie (w tym udziały i akcje w spółkach) i zarządzać nim w interesie beneficjentów, poprzez prowadzenie skupionej w jednym podmiocie działalności inwestycyjnej i reinwestowania majątku. Zgodnie ze statutem, fundacja rodzinna ma również m.in. pokrywać koszty edukacji swoich beneficjentów oraz inwestować w podejmowane przez nich działania biznesowe.

W ocenie Szefa KAS, w sprawie występuje przesłanka konieczna dla stwierdzenia unikania opodatkowania, tj. powstanie korzyści podatkowej z racji niepowstania zobowiązania podatkowego zgodnie z ustawą PIT oraz ustawą o podatku od spadków i darowizn. Mając jednak na uwadze przyczynę założenia fundacji rodzinnej (wdrożenie planu sukcesji majątku oraz ochronę posiadanego przez fundatorów mienia) nie można uznać, iż jej utworzenie ma charakter sztuczny. Uzyskane w ten sposób korzyści podatkowe nie będą też sprzeczne z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej, w tym ze zwolnieniami świadczeń przekazanych beneficjentom przez fundację rodzinną zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ze zwolnieniem wypłat z fundacji rodzinnej na rzecz najbliższej rodziny z art. 21 ust. 1 pkt 157 i ust. 49 ustawy PIT.

Tym samym brak jest spełnienia przesłanek z art. 119a OrdPod i podstaw do zastosowania klauzuli przeciw unikaniu opodatkowania.